آیین‌نامه بتن آمریکا (ACI 318) یکی از معتبرترین و پرکاربردترین منابع طراحی و اجرای سازه‌های بتنی در جهان است. این آیین‌نامه توسط انجمن بتن آمریکا (American Concrete Institute) تدوین و به‌طور منظم به‌روزرسانی می‌شود تا همسو با آخرین یافته‌های علمی، تجربیات اجرایی و نیازهای ایمنی سازه‌ها باشد. در ایران نیز، بسیاری از مهندسان و طراحان در کنار مقررات ملی ساختمان، از آیین‌نامه بتن آمریکا به‌عنوان مرجعی مکمل و بین‌المللی بهره می‌برند.
آخرین ویرایش این آیین‌نامه یعنی ACI 318-25 تغییرات مهمی را در حوزه اتصالات مکانیکی میلگرد به همراه داشته است؛ تغییراتی که مستقیماً بر طراحی لرزه‌ای، دوام و عملکرد سازه‌ها در برابر زلزله تأثیر می‌گذارد. مهم‌ترین تحول این نسخه، جایگزینی سیستم سنتی طبقه‌بندی نوع 1 و نوع 2 با رویکردی نوین و عملکردمحور شامل رده‌های L، G و S است.
در این مقاله از کوپلرسازان، به‌صورت جامع و تحلیلی به بررسی تغییرات آیین‌نامه بتن آمریکا در ویرایش جدید (ACI 318-25) می‌پردازیم. ابتدا تاریخچه‌ای کوتاه از این آیین‌نامه ارائه می‌کنیم، سپس تغییرات کلیدی و رویکرد جدید آن در اتصالات مکانیکی را تحلیل کرده و در ادامه تأثیرات این تغییرات بر طراحی لرزه‌ای و کاربردهای عملی پروژه‌های عمرانی را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
تاریخچه و اهمیت آیین‌نامه بتن آمریکا
آیین‌نامه بتن آمریکا (ACI 318) بیش از نیم قرن است که به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین مراجع طراحی و اجرای سازه‌های بتنی در سطح بین‌المللی شناخته می‌شود. نخستین نسخه این آیین‌نامه با هدف ایجاد یک چارچوب واحد برای طراحی بتن مسلح در پروژه‌های عمرانی تدوین شد. از آن زمان تاکنون، با توجه به پیشرفتهای علمی، مطالعات آزمایشگاهی، تجربیات میدانی و بازخوردهای حاصل از زلزله‌ها و حوادث طبیعی، این آیین‌نامه به‌طور مستمر بازنگری و اصلاح شده است.
اهمیت آیین‌نامه بتن آمریکا تنها به ایالات متحده محدود نمی‌شود. در بسیاری از کشورها از جمله ایران، این آیین‌نامه یا به‌طور مستقیم به‌کار گرفته می‌شود یا به‌عنوان مرجعی مکمل در کنار مقررات ملی ساختمان مورد استفاده قرار می‌گیرد. دلیل این گستردگی، جامعیت و توجه ویژه ACI به عملکرد واقعی سازه‌ها تحت بارهای مختلف است.
یکی از ویژگی‌های شاخص آیین‌نامه بتن آمریکا این است که صرفاً به روابط تئوری یا مقاومت مصالح اکتفا نمی‌کند؛ بلکه بر اساس داده‌های تجربی و نتایج پروژه‌های واقعی اصلاح می‌شود. به همین دلیل، هر ویرایش جدید این آیین‌نامه در حقیقت بازتابی از آخرین یافته‌های علمی و تجربی در حوزه مهندسی عمران به شمار می‌رود.
در زمینه اتصالات مکانیکی میلگرد، اهمیت آیین‌نامه بتن آمریکا دوچندان می‌شود. این اتصالات، به‌ویژه در مناطق لرزه‌خیز، نقش کلیدی در انتقال نیرو، پیوستگی میلگردها و یکپارچگی سازه دارند. هرگونه نقص در طراحی یا اجرای این بخش می‌تواند منجر به گسیختگی موضعی و حتی فروپاشی کلی سازه شود. از همین رو، تغییرات نسخه جدید ACI 318-25 در حوزه اتصالات مکانیکی، نقطه عطفی در ارتقای ایمنی و دوام سازه‌های بتنی محسوب می‌شود.
تغییرات کلیدی آیین‌نامه بتن آمریکا (ACI 318-25) در اتصالات مکانیکی
ویرایش جدید آیین‌نامه بتن آمریکا (ACI 318-25) یکی از مهم‌ترین بازنگری‌ها در حوزه اتصالات مکانیکی میلگرد را ارائه کرده است. در نسخه‌های پیشین، از جمله ACI 318-19، طبقه‌بندی اتصالات مکانیکی بر پایه مقاومت کششی و فشاری انجام می‌شد و دو نوع اتصال اصلی تعریف شده بود: نوع 1 (Type 1) و نوع 2 (Type 2). این سیستم اگرچه چارچوب مناسبی برای تضمین مقاومت اولیه فراهم می‌کرد، اما محدودیت‌های قابل توجهی داشت.
مشکلات سیستم قدیمی (Type 1 و Type 2)
-
تمرکز صرف بر مقاومت نهایی، بدون توجه کافی به عملکرد واقعی اتصال تحت بارهای چرخه‌ای مانند زلزله.
-
فقدان الزامات روشن برای شکل‌پذیری و پایداری در مناطق لرزه‌خیز.
-
محدودیت در پیش‌بینی رفتار اتصالات در شرایط غیرخطی و بارگذاری شدید.
تحول در ACI 318-25: رویکرد عملکردی
در نسخه جدید، سیستم مقاومتی قدیمی کنار گذاشته شده و رویکردی عملکردمحور معرفی شده است. به‌جای تقسیم‌بندی Type 1 و Type 2، اتصالات مکانیکی میلگردها اکنون در سه رده L، G و S طبقه‌بندی می‌شوند:
-
رده L (Limited Use): مناسب کاربردهای محدود و غیرلرزه‌ای.
-
رده G (General Use): برای استفاده عمومی با الزامات سخت‌گیرانه‌تر نسبت به گذشته.
-
رده S (Seismic Use): ویژه سازه‌های لرزه‌ای با الزامات بسیار دقیق برای مقاومت، کرنش و پایداری.
مزیت‌های رویکرد جدید
-
تمرکز بر عملکرد واقعی اتصال در شرایط بارگذاری لرزه‌ای و غیرخطی.
-
تعریف الزامات کرنش و تغییرشکل، علاوه بر مقاومت کششی و فشاری.
-
فراهم کردن چارچوبی شفاف‌تر برای مهندسان در انتخاب و استفاده از کوپلر میلگرد در پروژه‌های مختلف.
به‌این‌ترتیب، ACI 318-25 نه‌تنها الزامات طراحی را به‌روز کرده، بلکه نگاه مهندسی را از مقاومت صرف به سمت ایمنی عملکردی و پایدار سوق داده است. این تغییر می‌تواند اثر قابل توجهی بر آینده طراحی لرزه‌ای سازه‌های بتنی داشته باشد.
معرفی سه رده عملکردی جدید در ACI 318-25
در ویرایش جدید آیین‌نامه بتن آمریکا (ACI 318-25)، اتصالات مکانیکی میلگردها بر اساس عملکرد واقعی و شرایط کاربردی، در سه رده جدید L، G و S دسته‌بندی شده‌اند. این تحول اساسی باعث شده که مهندسان هنگام انتخاب نوع اتصال، علاوه بر مقاومت، به ظرفیت تغییرشکل و الزامات لرزه‌ای نیز توجه کنند.
رده L (Limited Use – کاربرد محدود)
-
ویژگی‌ها: این رده جایگزین پیشرفتهای برای اتصالات نوع 1 در نسخه‌های قبلی است.
-
مقاومت: باید حداقل برابر با مقاومت نهایی میلگرد باشد.
-
محدودیت کاربرد: استفاده از آن تنها در نواحی غیرلرزه‌ای یا بخش‌هایی مجاز است که احتمال رسیدن میلگرد به مرحله تسلیم وجود نداشته باشد.
-
نکته کلیدی: آیین‌نامه تأکید دارد که حتی در مناطق غیرلرزه‌ای نیز باید اطمینان حاصل شود که اتصال در معرض تغییرشکل‌های شدید قرار نمی‌گیرد.
رده G (General Use – کاربرد عمومی)
-
ویژگی‌ها: این رده توسعه‌یافته‌ی اتصالات نوع 2 در آیین‌نامه قبلی است، با الزامات سخت‌گیرانه‌تر.
-
مقاومت: باید بالاتر از مقاومت تسلیم میلگرد باشد.
-
ظرفیت کرنش: الزام دارد که اتصال مکانیکی حداقل ۲٪ کرنش کششی را تحمل کند.
-
کاربرد: مناسب برای شرایطی که میلگرد احتمالاً به حد تسلیم می‌رسد اما بارهای لرزه‌ای شدید در نظر گرفته نشده است.
-
اهمیت: رده G به‌عنوان گزینه‌ای میانی شناخته می‌شود که هم مقاومت مناسبی دارد و هم شکل‌پذیری قابل قبولی ارائه می‌دهد.
رده S (Seismic Use – کاربرد لرزه‌ای)
-
ویژگی‌ها: مهم‌ترین نوآوری آیین‌نامه 318-25 و تنها گزینه قابل اطمینان برای پروژه‌های لرزه‌ای.
-
مقاومت: باید در بالاترین سطح ممکن باشد و عملکرد اتصال حتی تحت بارگذاری چرخه‌ای شدید را تضمین کند.
-
ظرفیت کرنش: اتصال باید رفتاری مشابه میلگرد پایه داشته باشد و ازدیاد طول یکنواخت آن را دنبال کند.
-
میلگرد الزامی: استفاده از میلگرد ASTM A706 (ویژه کاربردهای لرزه‌ای) در این رده الزامی است.
-
کاربرد: در سازه‌های حساس مانند برج‌ها، پل‌ها، تونل‌ها، نیروگاه‌ها و پروژه‌های زیرساختی در مناطق زلزله‌خیز.
معرفی این سه رده (L، G، S) نشان‌دهنده تغییر نگاه آیین‌نامه بتن آمریکا از تمرکز صرف بر مقاومت، به سمت ایمنی عملکردی و رفتار پایدار سازه در برابر زلزله است.
تأثیر تغییرات آیین‌نامه بتن آمریکا بر طراحی لرزه‌ای سازه‌ها
یکی از اهداف اصلی بازنگری در آیین‌نامه بتن آمریکا (ACI 318-25)، افزایش ایمنی و دوام سازه‌ها در برابر زلزله است. تجربه زلزله‌های بزرگ در نقاط مختلف جهان نشان داده که حتی اگر اعضای اصلی سازه مقاوم طراحی شوند، ضعف در اتصالات می‌تواند منجر به خرابی موضعی و در نهایت فروپاشی کلی شود. به همین دلیل، توجه ویژه‌ای به اتصالات مکانیکی در شرایط لرزه‌ای در نسخه جدید آیین‌نامه شده است.
محدودیت‌های رده L و G در سیستم‌های لرزه‌ای
-
استفاده از رده L در مناطق لرزه‌خیز به‌طور کلی ممنوع یا بسیار محدود شده است.
-
رده G تنها در پروژه‌هایی قابل استفاده است که بارهای لرزه‌ای شدید پیش‌بینی نمی‌شود.
-
این محدودیت‌ها باعث می‌شود که مهندسان برای پروژه‌های حساس نتوانند به اتصالات رده پایین بسنده کنند.
الزام استفاده از رده S در پروژه‌های حساس
-
رده S به‌طور خاص برای مناطق با خطر بالای زلزله طراحی شده است.
-
این رده تضمین می‌کند که اتصال:
-
مقاومت کافی در برابر نیروهای کششی و فشاری داشته باشد.
-
ظرفیت تغییرشکل‌پذیری بالایی ارائه دهد.
-
در بارهای چرخه‌ای شدید پایداری خود را حفظ کند.
-
-
به همین دلیل، در پروژه‌های حیاتی مثل برج‌ها، پل‌ها و سازه‌های زیرزمینی، استفاده از رده S الزامی است.
بهبود یکپارچگی سازه در زمان زلزله
با تغییرات جدید:
-
اتصالات مکانیکی دیگر صرفاً بر اساس مقاومت نهایی سنجیده نمی‌شوند.
-
رفتار واقعی اتصال تحت بارگذاری لرزه‌ای و غیرخطی به‌عنوان معیار اصلی در نظر گرفته شده است.
-
این تغییر دیدگاه احتمال گسیختگی موضعی را به حداقل رسانده و پایداری کلی سازه را افزایش می‌دهد.
تغییر نگرش مهندسان طراح
-
مهندسان دیگر صرفاً به مقاومت مصالح تکیه نمی‌کنند.
-
انتخاب کوپلر و میلگرد اکنون بر اساس الزامات عملکردی و لرزه‌ای انجام می‌شود.
-
این تغییر باعث ارتقای سطح ایمنی عمومی و کاهش خطر خسارات جانی و مالی در حوادث طبیعی خواهد شد.
مقایسه آیین‌نامه بتن آمریکا با سایر آیین‌نامه‌های بین‌المللی
یکی از بهترین روش‌ها برای درک جایگاه آیین‌نامه بتن آمریکا (ACI 318-25)، بررسی و مقایسه آن با سایر آیین‌نامه‌های معتبر جهانی است. این مقایسه نشان می‌دهد که ACI در مسیر هم‌راستا شدن با پیشرفته‌ترین استانداردهای بین‌المللی حرکت کرده است.
مقایسه با Eurocode 2 (آیین‌نامه اروپا)
-
Eurocode 2 از سال‌ها قبل بر رفتار چرخه‌ای میلگرد و اتصالات تأکید داشته است.
-
در این آیین‌نامه، وصله‌ها و کوپلرها باید در شرایط لرزه‌ای رفتاری مشابه خود میلگرد داشته باشند.
-
آیین‌نامه اروپا توجه ویژه‌ای به شکل‌پذیری و عملکرد لرزه‌ای دارد.
-
با معرفی رده S در ACI 318-25، می‌توان گفت آیین‌نامه بتن آمریکا اکنون به سطح Eurocode در حوزه لرزه‌ای نزدیک شده است.
مقایسه با آیین‌نامه ژاپن (JSCE)
-
ژاپن به‌عنوان یکی از زلزله‌خیزترین کشورهای دنیا، آیین‌نامه‌ای بسیار سخت‌گیرانه دارد.
-
در JSCE، اتصالات مکانیکی باید تحت بارگذاری چرخه‌ای شدید آزمایش شوند.
-
استفاده از میلگردهای ویژه با خواص کششی و کرنشی دقیق در این آیین‌نامه الزامی است.
-
بسیاری از الزامات رده S در ACI 318-25 (مثل نزدیکی ظرفیت کرنش کوپلر به میلگرد پایه) پیش‌تر در آیین‌نامه ژاپن وجود داشت.
مقایسه با آیین‌نامه کانادا (CSA A23.3)
-
آیین‌نامه کانادا نیز بر اهمیت شکل‌پذیری و ظرفیت تغییرشکل اتصالات مکانیکی تأکید می‌کند.
-
محدودیت‌های مشابهی برای استفاده از کوپلرها در مناطق لرزه‌خیز تعریف شده است.
-
CSA و ACI در این زمینه همگرایی زیادی دارند.
جمع‌بندی تطبیقی
-
نسخه‌های قبلی آیین‌نامه بتن آمریکا نسبت به Eurocode و JSCE عقب‌تر بودند، زیرا تمرکز بیش از حدی بر مقاومت نهایی داشتند.
-
با معرفی رده‌بندی عملکردی L، G و S در ACI 318-25، این آیین‌نامه اکنون هم‌سطح با معتبرترین آیین‌نامه‌های جهان قرار گرفته است.
-
این تغییر نشان می‌دهد که آیین‌نامه بتن آمریکا به سمت رویکردی جهانی در طراحی لرزه‌ای حرکت کرده است.
کاربردهای عملی اتصالات مکانیکی در پروژه‌های عمرانی
با تغییرات جدید در آیین‌نامه بتن آمریکا (ACI 318-25)، اتصالات مکانیکی جایگاه ویژه‌تری در پروژه‌های عمرانی پیدا کرده‌اند. این اتصالات نه‌تنها جایگزینی مطمئن برای وصله‌های پوششی هستند، بلکه در بسیاری از پروژه‌های حساس، تنها گزینه‌ای محسوب می‌شوند که می‌تواند ایمنی و عملکرد لرزه‌ای را تضمین کند.
سازه‌های بلند و برج‌ها
-
در آسمان‌خراش‌ها و برج‌های مرتفع، محدودیت فضا و نیاز به سرعت بالای اجرا، استفاده از وصله پوششی را دشوار می‌کند.
-
کوپلرها با کاهش تراکم میلگرد، اجرای آرماتوربندی را ساده‌تر می‌کنند.
-
انتخاب رده S در این پروژه‌ها تضمین می‌کند که اتصال تحت بارهای چرخه‌ای زلزله پایدار بماند.
پل‌ها و سازه‌های زیرزمینی
-
پل‌ها، تونل‌ها و متروها در معرض بارهای دینامیکی و لرزه‌ای مداوم قرار دارند.
-
اتصالات مکانیکی رده G و به‌ویژه S به‌طور گسترده در این سازه‌ها استفاده می‌شوند.
-
این اتصالات مانع افزایش بیش از حد طول وصله‌ها در مقاطع بحرانی می‌شوند.
پروژه‌های بازسازی و مقاوم‌سازی
-
در سازه‌های قدیمی، معمولاً فضای کافی برای وصله پوششی وجود ندارد.
-
کوپلرها بهترین راهکار برای اتصال میلگردهای جدید به میلگردهای موجود هستند.
-
در پروژه‌های مقاوم‌سازی لرزه‌ای، انتخاب رده مناسب (به‌خصوص S) اهمیت بالایی دارد.
نیروگاه‌ها و سدها
-
سازه‌های زیربنایی حیاتی باید حتی در شدیدترین شرایط زلزله پایدار باقی بمانند.
-
آیین‌نامه بتن آمریکا توصیه می‌کند در این پروژه‌ها فقط از اتصالات رده S استفاده شود.
-
این الزام باعث افزایش ضریب اطمینان در پروژه‌های ملی و حیاتی می‌شود.
سازه‌های صنعتی و نظامی
-
در پروژه‌های نفت و گاز، پتروشیمی و سازه‌های نظامی، سرعت اجرا و ایمنی اهمیت ویژه‌ای دارد.
-
کوپلرها به‌دلیل قابلیت اطمینان بالا و نصب سریع، جایگزین اصلی وصله‌های سنتی شده‌اند.
-
در مناطق لرزه‌خیز، رده S تنها انتخاب مطمئن برای این سازه‌هاست.
روش‌های تست و کنترل کیفیت طبق آیین‌نامه بتن آمریکا (ACI 318-25)
یکی از مهم‌ترین اصلاحات در آیین‌نامه بتن آمریکا (ACI 318-25)، توجه ویژه به کنترل کیفیت و آزمون‌های عملکردی اتصالات مکانیکی است. این آیین‌نامه تأکید می‌کند که اتصالات باید پیش از استفاده در پروژه‌های عمرانی و همچنین در طول اجرا، تحت تست‌های استاندارد قرار گیرند تا عملکرد واقعی آن‌ها در شرایط مختلف بارگذاری تأیید شود.
تست مقاومت کششی (Tensile Strength Test)
-
کوپلر همراه با میلگرد در دستگاه کشش قرار داده می‌شود.
-
اتصال باید بتواند حداقل مقاومت مشخص‌شده در آیین‌نامه را تحمل کند:
-
برای رده L: مقاومت نهایی میلگرد.
-
برای رده G: مقاومت بالاتر از تنش تسلیم و تحمل حداقل ۲٪ کرنش کششی.
-
برای رده S: مقاومت نزدیک به ازدیاد طول یکنواخت میلگرد پایه.
-
-
شکست باید خارج از محدوده کوپلر رخ دهد تا نشان‌دهنده عملکرد مطلوب اتصال باشد.
تست بارگذاری چرخه‌ای (Cyclic Loading Test)
-
مخصوص اتصالات رده S است.
-
اتصال تحت بارهای متناوب کششی و فشاری مشابه زلزله قرار می‌گیرد.
-
هدف: بررسی پایداری اتصال در برابر بارهای سیکلیک و اطمینان از عدم کاهش عملکرد.
تست خستگی (Fatigue Test)
-
برای پروژه‌هایی مثل پل‌ها یا سازه‌های صنعتی که در معرض بارهای مکرر هستند.
-
اتصال باید توانایی تحمل هزاران سیکل بارگذاری را بدون افت عملکرد داشته باشد.
-
این تست دوام بلندمدت کوپلر را مشخص می‌کند.
تست‌های غیرمخرب (NDT)
-
در پروژه‌های حساس از روش‌هایی مانند التراسونیک یا رادیوگرافی استفاده می‌شود.
-
این روش‌ها عیوب داخلی کوپلر یا مشکلات ناشی از نصب نادرست را شناسایی می‌کنند.
الزامات کنترل کیفیت در کارگاه
-
استفاده از اپراتورهای آموزش‌دیده برای نصب کوپلر.
-
بررسی گشتاور محکم کردن پیچ‌ها (در کوپلرهای پیچی).
-
اطمینان از تمیزی سطح میلگرد و کوپلر پیش از نصب.
-
ثبت نتایج تست‌ها و گزارش‌دهی به مهندس ناظر.
این تست‌ها نشان می‌دهد که ACI 318-25 تنها به طراحی تئوری بسنده نکرده، بلکه کنترل کیفیت اجرایی را بخشی جدایی‌ناپذیر از ایمنی سازه در نظر گرفته است.
جمع‌بندی و نتیجه‌گیری
آیین‌نامه بتن آمریکا (ACI 318) همواره یکی از معتبرترین و تأثیرگذارترین مراجع طراحی و اجرای سازه‌های بتنی در جهان بوده است. در جدیدترین ویرایش یعنی ACI 318-25، تغییرات بنیادینی در حوزه اتصالات مکانیکی میلگرد اعمال شده که نقطه عطفی در تاریخ این آیین‌نامه محسوب می‌شود.
مهم‌ترین تحول این نسخه، گذار از سیستم سنتی نوع 1 و نوع 2 به رویکرد عملکردی است که سه رده L، G و S را معرفی می‌کند:
-
رده L: مناسب کاربردهای محدود و غیرلرزه‌ای.
-
رده G: کاربرد عمومی با ظرفیت کرنش بالاتر.
-
رده S: ویژه مناطق لرزه‌خیز با الزامات بسیار سخت‌گیرانه و الزام به استفاده از میلگرد ASTM A706.
این تغییرات نشان‌دهنده حرکت آیین‌نامه بتن آمریکا از تمرکز صرف بر مقاومت، به سمت ایمنی عملکردی و دوام سازه‌ها در برابر بارهای چرخه‌ای و زلزله‌های شدید است.
برای مهندسان، طراحان و پیمانکاران، آشنایی با این اصلاحات اهمیت حیاتی دارد؛ چرا که انتخاب صحیح نوع اتصال مکانیکی اکنون بخشی جدایی‌ناپذیر از طراحی لرزه‌ای محسوب می‌شود. به‌ویژه در پروژه‌های حیاتی مانند پل‌ها، برج‌ها، نیروگاه‌ها و سازه‌های زیربنایی، رعایت الزامات جدید می‌تواند تفاوت میان یک سازه مقاوم و یک سازه آسیب‌پذیر را رقم بزند.
در نهایت، نسخه جدید آیین‌نامه بتن آمریکا (ACI 318-25) نه‌تنها هم‌سطح با معتبرترین آیین‌نامه‌های بین‌المللی مانند Eurocode و JSCE قرار گرفته، بلکه مسیر آینده طراحی و اجرای ایمن سازه‌های بتنی را نیز ترسیم کرده است.
سوالات متداول (FAQ)
آیین‌نامه بتن آمریکا (ACI 318) چیست و چرا اهمیت دارد؟
آیین‌نامه بتن آمریکا یک مرجع بین‌المللی برای طراحی و اجرای سازه‌های بتنی است که توسط انجمن بتن آمریکا منتشر می‌شود. اهمیت آن در جامعیت، به‌روزرسانی منظم و توجه به عملکرد واقعی سازه‌ها تحت بارهای مختلف است.
تفاوت ACI 318-25 با نسخه‌های قبلی چیست؟
در نسخه‌های قبلی، اتصالات مکانیکی بر اساس مقاومت نهایی (نوع 1 و نوع 2) طبقه‌بندی می‌شدند. اما در ACI 318-25 رویکرد عملکردی جایگزین شده و سه رده جدید L، G و S معرفی شده است.
هر رده (L، G، S) چه کاربردی دارد؟
-
L: فقط برای نواحی غیرلرزه‌ای یا کاربردهای محدود.
-
G: مناسب استفاده عمومی با تحمل حداقل ۲٪ کرنش کششی.
-
S: مخصوص مناطق لرزه‌خیز و پروژه‌های حساس، با الزامات سخت‌گیرانه.
آیا همچنان می‌توان از وصله پوششی استفاده کرد؟
بله، اما تنها در پروژه‌های کوچک و مناطق غیرلرزه‌ای. در پروژه‌های بزرگ یا سازه‌های لرزه‌خیز، آیین‌نامه بتن آمریکا استفاده از کوپلرهای استاندارد به‌ویژه رده S را الزامی می‌داند.
چه تست‌هایی برای کنترل کیفیت اتصالات مکانیکی الزامی است؟
طبق ACI 318-25، تست‌های زیر باید انجام شود:
-
تست مقاومت کششی (Tensile Test)
-
تست بارگذاری چرخه‌ای (Cyclic Test) برای رده S
-
تست خستگی (Fatigue Test) در پروژه‌های خاص
-
تست‌های غیرمخرب (NDT) برای پروژه‌های حساس
