یکی از اصول اساسی در صنعت ساخت و ساز، استفاده از میلگرد است. بدون توجه به جنس و مشخصات آن، میلگردها با روش‌های متعددی به یکدیگر متصل می‌شوند. این روش‌ها شامل اتصالات کوپلینگ، اورلب، فورجینگ و… هستند. انجام وصله میلگردها یک کار تخصصی است و انتخاب روش اشتباه می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به همراه داشته باشد. در این مقاله قصد داریم به مقایسه روش های فورجینگ و کوپلینگ برای اتصال میلگرد بپردازیم. بهترین روش اتصال میلگرد بین کوپلینگ یا جوش فورجینگ چیست ؟ {مقایسه و مزایای هر روش} از اهداف این مقاله است.
اجرای کوپلینگ برای اتصال میلگرد
امروزه اجرای کوپلینگ برای اتصال میلگرد یک روش نوین و موثر برای اتصال میلگردها در سازه‌های بتنی محسوب می شود. نحوه اجرای کوپلینگ در صنعت ساختمان سازی به شرح زیر است:
- ابتدا باید نوع و مقدار مناسب کوپلینگ را بر اساس نوع و کاربرد بتن، دمای محیط، نسبت آب به سیمان، نوع سازه و عوامل دیگر تعیین کنید.
- سپس باید سر میلگرد را با استفاده از دستگاه رزوه زن میلگرد روزه کنید.
- در مرحله بعد باید کوپلر را بر روی یکی از میلگردها قرار دهید و با استفاده از آچار کوپلر مخصوص، آن را به میلگرد متصل کنید.
- سپس باید میلگرد دیگر را در سوراخ دیگر وصله مکانیکی قرار دهید و با استفاده از دستگاه های مخصوص، آن را به کوپلینگ متصل کنید.
- در نهایت باید با استفاده از تجهیزات اندازه گیری و تطابق زاویه جهت میلگردها را بررسی و تنظیم کنید.
کوپلرهای با کیفیت و مرغوب از فولاد آلیاژ CK45 ساخته می شوند که قدرت و مقاومت بالایی دارند. برای استفاده صحیح از اتصالات مکانیکی، لازم است که طراحان و مهندسان با الزامات فنی مربوط به اتصالات مکانیکی آشنا باشند. آیین‌نامه‌های مختلف ساخت و ساز دقیقاً مشخص می‌کنند که چگونه این اتصالات باید طراحی و نصب شوند تا از جنبه‌های ایمنی و عملکرد بهینه برخوردار باشند.
روش فوجینگ(مزایا و معایب فورجینگ)
در دهه ۶۰ میلادی، جوش فورجینگ یکی از روش‌های پرکاربرد برای اتصال میلگردها به حساب می آمد. مهندسان عمران در آن زمان، معتقد بودند که استفاده از جوش یا روش فورجینگ برای اتصال میلگردها به یکدیگر، قدرت و دوام سازه را افزایش می‌دهد. از سوی دیگر، عدم استفاده از اورلب میلگرد باعث کاهش هزینه‌ها می شد و مزایای اقتصادی به همراه داشت. با گذشت زمان و پیشترفت تکنولوژی، معایب این روش مشخص شد و فورجینگ میلگرد در کشور های توسعه یافته، تقریبا منسوخ شده است.
مزایای روش کوپلر
- سرعت اجرای بالا: اتصال میلگردها با استفاده از کوپلینگ به زمان و ابزار کمتری نسبت به روش های دیگر مانند اورلب و فورجینگ نیاز دارد.
- امکان اجرا در فضاهای محدود: کوپلرها به دلیل ابعاد کوچکتر، در فضاهای محدودی که اورلب میلگرد یا فورجینگ قابل اجرا نیست، می توانند مورد استفاده قرار گیرند.
- عدم نیاز به جوشکاری: برای استفاده از کوپلرهای مکانیکی، نیازی به جوشکاری نیست و این امر می تواند از خطرات و مشکلات جوشکاری جلوگیری کند.
- تنوع در نوع و سایز کوپلرها: کوپلرها در انواع مختلف و سایزهای مختلف موجود هستند که می توان از آنها برای اتصال میلگردهای با قطرهای مختلف استفاده کرد.
- قیمت مناسب تر نسبت به فورجینگ: کوپلرها به طور کلی ارزان تر از روش فورجینگ هستند.
- کیفیت یکنواخت کوپلر: به دلیل استفاده از فناوری مدرن و به روز برای ساخت کوپلر، این قطعات معمولا دارای کیفیت بالایی می‌باشند. البته باید از کارخانه های معتبر تهیه این محصول را تهیه بفرمایید.
- کاهش هدررفت مواد: همانطور که در مقاله مقایسه روش کوپلینگ و اورلب به آن اشاره شد، استفاده از رزوه و کوپلر، نیاز به استفاده از طول اورلب را از بین می‌برد. بنابراین از طول بیشتری از میلگردها می‌توان به صورت بهینه استفاده کرد و از هدررفت آن جلوگیری کرد.
- استحکام بالای وصله مکانیکی و رزوه در مقابل بارهای سنگین: با استفاده از کوپلر، امکان اتصالات دقیق‌تر و با استحکام بیشتر در سازه‌های بتنی فراهم می‌شود. کوپلر میلگرد معمولاً قادر به تحمل بارهای استاتیک و دینامیکی بالا هستند. این امر به این معنی است که در مواجهه با بارهای فشاری، کششی، برشی، و لرزشی، استحکام اتصالات مکانیکی حفظ می‌شود.
بررسی فنی روش فورجینگ میلگرد
- استفاده از گاز استیلن برای ایجاد حرارت مورد نیاز در روش فوجینگ، کنترل دقیق میزان حرارت را دشوار کرده است. عدم استفاده از حرارت مناسب می‌تواند کیفیت کار را کاهش می دهد و در نتیجه، یکی از اصلی ترین مشکلات این روش تلقی می‌شود.
- برای استفاده از دستگاه‌های جوش فورجینگ میلگرد، به نیروی کار ماهر و متخصص نیاز است. در غیر اینصورت استفاده از نیروی تازه‌کار ممکن است کیفیت نهایی سازه را کاهش دهد.
- هنگامی که دو فرد متفاوت کار جوش را انجام میدهند به دلیل نبودن یک روند ثابت و قانونی باعث می‌شود که تغییرات در زمان و شدت حرارت دهی، به طور مستقیم بر نتیجه نهایی و کیفیت کار تأثیر بگذارد. برای دستیابی به نتایج مطلوب در این مرحله، حضور یک نیروی ماهر و با تجربه ضروری است که همین امر، سرعت پیشرفت پروژه را کند می کند.
- ساختار میلگردها زمانی که از جوش فورجینگ بر روی آنها استفاده می شود، تغییراتی می کند که تا حد زیادی باعث کاهش مقاومت آنها می‌شود. همین موضوع باعث آسیب پذیری میلگردها می شود.
- یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار بر کیفیت نهایی جوش فورجینگ، شرایط آب و هوایی محیط اجرای کار است. به طور مثال در مناطق سردسیر، کیفیت فورجینگ میلگرد کمتر می شود و احتمال شکستگی آن افزایش می یابد.
- دمای محیط نیز بر روی سرعت خنک شدن محل جوش تأثیر دارد. به سرعت خنک شدن محل جوش، کیفیت آن را کاهش می‌دهد و احتمال شکستگی در ناحیه جوش را زیاد میکند.
- از آنجایی که میزان فشار و حرارت جوش که در دو سر میلگرد استفاده می‌شود، باید به صورت کاملاً یکنواخت باشد، اگر به هر دلیلی این امر صورت نگیرد و فشار در برخی نقاط کمتر از دیگر نقاط باشد، جوش دهی یکنواخت نخواهد بود و مقاومت میلگرد کاهش خواهد یافت.
انتخاب روش مناسب برای اتصال میلگرد
در نهایت، انتخاب روش مناسب برای اتصال میلگرد به عوامل مختلفی بستگی دارد. مهندسان و پیمانکاران باید با در نظر گرفتن این عوامل و همچنین الزامات پروژه، بهترین روش را برای اتصال میلگردها در هر سازه خاص انتخاب کنند. توصیه می شود برای انتخاب روش مناسب اتصال میلگردها، با متخصصین این حوزه مشورت کنید.
نتیجه گیری
در نهایت، انتخاب روش مناسب برای اتصال میلگرد به عوامل متعددی نظیر نوع سازه، شرایط محیطی، محدودیت‌های اجرایی، هزینه‌ها و الزامات فنی بستگی دارد. در مقایسه بین دو روش اصلی فورجینگ و کوپلینگ، مشخص شد که کوپلینگ به دلیل سرعت بالا، قابلیت اجرا در فضاهای محدود، کاهش هدررفت مواد و عدم نیاز به جوشکاری، مزایای بیشتری ارائه می‌دهد. از سوی دیگر، روش فورجینگ به دلیل نیاز به نیروی کار متخصص، حساسیت بالا به شرایط محیطی و تغییرات در ساختار میلگرد، به‌تدریج از محبوبیت کمتری برخوردار شده است. بنابراین، برای دستیابی به کیفیت و ایمنی مطلوب، ضروری است که مهندسان و پیمانکاران با دقت عوامل مذکور را بررسی کرده و با مشورت متخصصان، بهترین روش را انتخاب کنند. ما در کوپلرسازان آماده خدمت رسانی و مشاوره رایگان به شما عزیزان هستیم
